Uitgeverij de Beer, Torhout, 1992
44 gedichten rond leven en werk van Camille Claudel
 

De Franse beeldhouwster Camille Claudel (1864-1943) werd dé artistieke herontdekking van de jaren '80.
Deze gedreven kunstenares was de zuster van auteur-diplomaat Paul Claudel en de vriendin van Auguste Rodin.
Ze was een pionierster in de vrouwenemancipatie en een voorloopster van het expressionisme. Ze beitelde haar existentie in haar werk uit.
Vijftig jaar na haar dood brengt Mark Meekers haar een dichterlijke hommage.
Deze confrontatie tussen poëet en beeldhouwster is uitgegroeid tot een gelijkwaardigheid, een gelijke waardigheid.
 

KINDERHOOFD (1893)

zij brengt een scherf tot leven,
laat haar adem in de kristallen glinsteren.
zij laat het marmer fluisteren. het zou
een wens kunnen zijn, die een gestalte zoekt.

een handpalm groot, een brok steen,
waarin de morgen een kinderhoofd wekt.
een afslag van een ster, waarin lichtjaren
over bron en oorsprong mediteren.

nauwelijks durft een schaduw het vlak te strelen.
een adagio in marmer, uit licht gepolijst,
dat buiten de greep van de ogen blijft,
met nauwelijks de gravitatie van een zucht.

met het volle gewicht van de stilte.
draagt het de herinnering aan een engel?
of is het een verkapte elegie voor het kind
dat enkele maanden in haar heupen wiegde?
 
 

OP DE PUNT VAN DE PEN

" Met een retrospectieve in Parijs, een film en nu pas een dichtbundel van Mark Meekers krijgt deze gedreven en miskende beeldhouwster vijftig jaar na haar dood de aandacht en eer die ze bij leven steeds moest ontberen... Mark Meekers kapt evenveel brokken uit het zieleleven van Camille, als zij destijds deed uit steen en marmer. Hij stileert haar met zijn eigen gevoelens tot een poëtische symfonie. De kunstenaar illustreert de bundel met een reeks rake expressieve tekeningen... Camille is een mythe en Meekers noemt haar in misschien wat overdreven termen 'de vrouwelijke Van Gogh". (Rigo Mathijs, Gazet van Antwerpen, p. 1 en 3)

"... Dit trieste verhaal kennen wij allemaal, maar het wordt door Meekers op een bijzonder beeldende en expressieve manier verteld. Elk detail is belangrijk én functioneel. Elk woord, elke beeldpsraak is zorgvuldig gekozen en dan pas neergeschreven. Een zeer oprechte en waardige benadering tot het gedicht. En tot het onderwerp!... Mooi zijn de gedichten in deze bundel allemaal. maar nog het meeste gevoel schuilt in de gedichten naar het einde toe. Meekers kan door middel van zijn beeldspraak en typerende beschrijvingen zeer goed de ontroering als essentie naar voor schuiven. Hij doet dit meesterlijk. dit is volgens mij dan ook de sterkste kant van de bundel: naast het vakkundig schrijven, krijgt de emotie voldende plaats." (S.Binnemans, Gierik/NVT)

" Meekers poëtisch werk valt op door de taalbeheersing, de treffende beeldspraak en de dynamische muzikaliteit van zijn verzen. Het getuigt van een intense, doorleefde in originele en tegelijkertijd bekende beelden neergezette benadering.
...Dit alles verwoordt de schrijver op een meesterlijke manier in deels ontroerende, deels harde verzen. Hij beitelt als het ware de werken en het leven van de kunstenares op papier, iets wat maar weinigen hem zullen nadoen... Ten stelligste aan te raden. Een aanwinst voor uw boekenverzameling!" (R. Wastijn, Concept)

" In een merkwaardige taal en afgelijnde kwatrijnen voert Mark Meekers ons binnen in het liefdesleven van Camille Claudel met Auguste Rodin. Zijn beelden houwen stuk na stuk deze relatie uit. Zijn rijke keuze aan woorden vormen een uniek poëtisch kunstwerk, dat in één adem doorleefd wordt... De expressieve kracht van deze verzen, die de dichter inkleurde met de vormelijkste adjectieven, bezitten een ontroerende sterkte, waarbij deze vrouw een existentiële eigenheid terugvindt, die niet te evenaren is. Camille is een bundel op de hoogte van een staatsprijswinnaar! ( R. M. de Puydt, Vlaanderen)

"...Zelfs al zie je haar beelden niet, de dichter laat ze klaar en krachtig voor je ogen verschijnen. In een ongemeen rijke taal tovert hij Claudels werk in beeldrijke verzen op papier. En dat met een verbale uniformiteit die de tijdloze en niet te vervormen kracht van deze beelden accentueert... Fascinerend en beklemmend tegelijk is de manier waarop Meekers het liefdesproces tussen Rodin en Claudel in zijn verzen behandelt. De neergang van de felle relatie is in ontroerende en ook harde gedichten gevat.
Ik overdrijf niet als ik stel dat in ons taalgebied weinig poëzie is geschreven die even mooi en expressief het werk van een plastisch kunstenaar tot leven brengt als die van Mark Meekers over Camille Claudel." (W. Verhegghe, Poëziekrant)